Die nag van die brand.

Een aand met ons vakansie tydjie by Klein Kariba, het my ma en Jay gaan swem. Ek het by die huis gebly want seuna het vroeg gaan slaap.

Hulle en nog so lekker geswem en skielik is dit net donker by die swembad en die hele oord. Hulle hoor toe net 'n vrou wat skreeu!! Vuur!!! Hulle klim toe so gou moontlik uit die swembad uit en probeer in die donker by hulle goed uitkom. Toe hulle uit eindelik buite kom , sien hulle dat die resturant aan die brand is en die vlamme is al hoog in die lug.

Gelukkig het hulle daardie aand met die kar gery na die swembad - gewoonlik het hulle geloop.

Toe hulle na die berghuis toe wil ry, keer van die personeel hulle en se dat hulle nie mag opgaan nie en dat al die mense in die berghuise moet ontruim. My ma dring toe daarop aan om ons te gaan kry , hulle laat haar en Jay toe deur.

Ek onbewus van enige iets, hoor toe net my ma roep benoud sus! sus! Maak oop die deur. Ek kon nie verstaan wat aangaan nie want hulle het die deur se sleutel by hulle, maar my kamerdeur het 'n skuif deur. Ek maak toe oop want ek hoor dat daar fout is met my ma, toe ek die deur oop maak toe ruik ek die vuur.

(Hulle het in die angs en gejaagdhied die voordeur sleutel verloor)

Sus ons moet ontruim daar is 'n groot vuur en die Resturant is aan die brand. Ek besef toe eers wat aangaan en se wat vat ons saam en wat los ons? My ma gryp toe net boetie se bottie want sy weet hoe erg hy daaroor is, en ek gryp vir boetie en die laptop, want dit is my enigste komunikasie met dadda!

Net toe ons by die deur uitstorm kom daar een van die oord se helpers en se nee, ons kan maar vir eers bly want hulle glo nie dat die vuur by die berg sal opkom nie alhoewel die gras baie droog is, sien hulle nie 'n groot gevaar in nie. Ons bly toe daar.

Gaan slaap eers daardie oggend na 3 toe is ons seker dat die laaste vlammetjie dood is. Ons was die volgende oggend so lam en styf van al die skrik en adrenalien, dat ons skoon buite aksie vir die hele dag was.

Hier is hoe die skade die volgende dag gelyk het.
Die ergste is dat ons in die berghuisie hier bo gebly het, julle kan die dakkie sien uitsteek, tussen die droe bome. So nou kan jul verstaan dat ons nogal erg gestress was.

En.....

Die volgende dag was hierdie as in die rivier die tekens van 'n nag van vlamme en vuur.