Friday, January 30, 2009

2009 Lug Skouspel.

Ons het besluit om vandag 'n bietjie uit te gaan en sommer nie net uit nie, ons gaan bietjie 'n ander dorp in ons Emeraat vir die dag te besoek. Terwyl ons besig is om gereed te maak vir die ingewing van die oomblik se besluit, kom ons nie agter met die gewoel om alles bymekaar te kry dat die lieflieke sonskyn oggend eweskielek soos mes in die dikste mis verander nie.
Toe ons tot die besef kom en sien dat ons skaars 50 meter voor ons kan sien, besef ons met sommer baie emosies op die mou, dat daar nou 'n nuwe besluit gemaak moet word vir die skielike omwenteling.
Na 'n goed deurdinkende debat besluit ons ons gaan ons self nie laat onder kry nie.
...En ons vat die pad...

Dit is die jaarlikse lugskou op Al Ain, en ons laaste lugskou waarop ons was, was in Wonderboom, en voor die was dit in Hoedspruit.
Ons was skaars 3km op die pad, toe begin ons die mis uitry en is ons toe baie bly dat ons nie gebly het oor dit wat ons by die huis deur die venster gesien het nie.
Ons het baie mense verwag, maar miskien was ons net vroeg, ons was bevoorreg, toe ons daar aankom was daar 'n spesiale parkeer area vir famielies, so ons het nie nodig gehad om ver te loop nie, ek was so bly daaroor want ek het 'n ou seer voetjie, en sukkel om te loop - ek dink ek het my voet seer gemaak 'n rukkie terug toe ek geval het, maar ek sal maar nog kyk of ek dit self kan dokter. Elkgeval, toe ons deur die hekke gaan word ons begroet met die vriendelike gesigte, en almal gee vir ons free-bee's.

Natuurlik was dit vir boeta 'n belewenis, want sy wereld draai om 3 dinge, vliegtuie, haaie en treine. Hy kan vir ure daarmee besig gehou word, hy kan vir jou die storie vertel van Jona wat deur die "walvis haai" ingesluk word, dan na Nineve toe ry op 'n trein en van daar af terug vlieg sodra hy die Here se werk klaar gedoen het.Ha-ha ha 'ek weet dit is opvreetbaar, my ou dierbare liefieding!!
Al Ain is so 130 km van ons af, so dit is nie te ver nie en die pad soontoe is baie mooi, en vir een of ander rede is dit glad nie so besig nie. Dit is nogal mooi oppad daarna toe want die sand verander in die mooiste rooi, en saam met die groen boomplantasies is dit nogal lekker op die oog.

Wanneer mens hierdie manne so kyk van hier onder af dan wonder mens,-word die ou nie siek daarbo met al die toertjies wat hy doen nie? Of selfs dronk - ek sal my rigting heeltemal verloor as ek al daardie truuks moet uithaal.




















Dan is hulle nog so oulik hulle kan woordjies ook skryf.

En hier was ons so gelukkig, terwyl ons daar was, was ons getuies van 'n nuwe wereld rekord.

'n Sweeftuig op sleep(wat met 'n tou aan 'n ander vliegtuig vas was), het 12 "barrel rolls" agter eenvolgens gedoen.


En nadat die sweeftuig se tou los gemaak is, sodat hy sy ding op sy eie kon doen toe hy die regte hoogte bereik het, het hy vir ons ook lug patroontjies gemaak, en hier lyk dit asof hy die borskanker se pienk strikkie maak.

En toe was daar vir ons 'n vertoning gegee deur 'n klomp 'stunt brothers'.

Kyk hierdie seuns kan maar met 'n kar en moterfiets ry.

Mens kan net se wow!! En dan wonder mens hoe lank hou daardie bande?Maar in 'n land soos die maak dit seker nou nie saak nie.
Dit was nou waarlik 'n lekker middag. En soos die teken se 'see you in 2010', se ons indien ons daardie tyd nog hier is, en die Vader ons spaar,- sal ons beslis weer gaan kyk of ons dalk nog 'n wereld rekord kan sien.

Tuesday, January 20, 2009

Ons Uitstappie word 'n Uithappie.

Ons wou bietjie na Khalifa Park toe gegaan het om vir ons seunie trein te laat ry, maar toe ons by die park aankom, moes ons hoor dat hulle toe is en eers 3uur die middag oopmaak. Met dadda wat nagskof werk, sal dit nie werk as ons trein ry na drie nie, want hy moet gaan regmaak vir werk.
Wat nou en waarna toe was die volgende vraag? Ons besluit toe dat ons met die boot na Lulu Eiland toe wil gaan. Toe ons daar kom kry ons 'n bord wat darm in engels ook geskryf is, wat ons meedeel dat die eiland onbeperk gesluit is vir toeriste...

Ons besluit toe dat ons nie ons gaan laat onder kry nie, en gaan koop toe vir ons 'n lekker kouevleis en slaai broodjie by Subway, en daarna ry ons toe na 'n plekkie langs die see toe, soek vir ons 'n gaatjie uit om te sit en saam met die strandkatjies te eet.

Daar is mos niks so rustig en kalmerend soos water nie, en dan hang dit af waar jy eet - dan kan jy die water en ook hierdie pragtige stad uitsig he, en ek moet se soms is die uitsig van hierdie groeiende stad 'n mooi prentjie! Aan die linkerkant kan Lulu-eiland gesien word, wat ook dan nou dien as 'n tipe van 'n "Breakwater", en kalmeer die effens groter golfies tot 'n rustige amper spieelgladde area.

Daar was 'n paar van die locals ook wat dieselfde idee as ons gehad het.

Jaaa! Die warm goed was nodig. Glo dit of nie maar dit raak nogal baie koel hier in die woestynland. Ons het so paar weke terug gelag toe ons by een van die winkels kom en hulle pak hierdie warm klere uit, met die "furr" krae en fleece sweaters! En ons het regtig gedink hierdie mense weet nie wat koue is toe hulle begin koop nie.
Maar nou verstaan ons beslis, daar is 'n ou gesegde wat se : "Wanneer jy in Rome is maak soos die Romeine." So ja, ons het beslis iets hieruit geleer.


En glo my so rustig as wat die stad van hierdie uitsig gesien word, so besig soos 'n miernes lyk hy wanneer jy hom in of deur ry. Hier kyk ons vanaf die oorkant van Abu-Dhabi(Corniche), na die stad, met die "breakwater" gedeelte op die voorgrond. Dit is 'n paradys vir bote en jetski's omdat die water so rustig is.
Die broodjie was heerlik en heilsaam, en so ook die uitsig en die middag!

Thursday, January 8, 2009

Lewensvreugde

'n Kort samevatting van ons kuiertjie gedurende die feessiesoen in Suid Afrika.

...DIE BESTE EN MOOISTE DINGE IN DIE LEWE

KAN NIE GESIEN OF AANGERAAK WORD NIE.

DIT MOET MET DIE HART ERVAAR WORD! ...